Het verhaal van Arthur

Arthur was bijna dertig jaar lang verslaafd aan heroïne. “Heroïne past achteraf gezien wel bij me,” stelt hij vast. “Ik was als tiener onzeker. Heroïne maakt dat je ontspant, dat jezelf je kunt loskoppelen van je problemen. Ik had niet de mensen om me heen die me daarbij hadden kunnen helpen, die me konden geruststellen dat het wel goed zou komen op school en dat ik een vriendin zou krijgen. Misschien was ik niet bereikbaar voor hen: ik loste het zelf wel op. Ik begon aan heroïne toen ik 18 was.”

Ontslagen
Als Arthur 26 is, verlaat zijn vriendin hem. “Ik ging toen een huis voor mezelf kopen. In die tijd ontdekte ik dat mijn vriendin al een nieuwe relatie had toen wij nog samen waren. Dat heeft me veel gedaan, meer dan ik in die tijd besefte. Met het huis ging het niet goed. Ik ging verbouwen, maar het kwam niet af. Op het werk ontdekten ze dat ik drugs gebruikte. Ik werd met verlof verstuurd. Ik kreeg de gelegenheid om hulp te zoeken, maar na twee weken afkicken klapte ik eruit. Ik was er nog niet aan toe mijn verslaving op te geven. Ik ben toen ontslagen.”

De Hoop
Vele jaren later zoekt Arthur hulp bij De Hoop. Hij wordt twee keer opgenomen. “De eerste keer liep ik stuk op het feit dat ik niet mocht roken. Toen ik thuiskwam zat ik zo weer aan de drugs. Dan hoefde ik even niet bezig te zijn met mijn verantwoordelijkheden, met het feit dat ik geen werk had, dat rekeningen nog niet waren betaald. Ik heb me een paar jaar later opnieuw aangemeld. Ik herinner me als de dag van gisteren de open dag van 2014. Ik zou helpen met foto’s maken. Ik kwam allemaal mensen tegen van de afdeling Media, waar ik tijdens mijn eerste opname had gewerkt. Er waren geen verwijten, geen opmerkingen van ‘joh, ben je hier alweer?’ Ik kon bij De Hoop mijn kompas opnieuw afstellen. Ik werd stilgezet om het juiste referentiekader te krijgen.”

Nadenken
Arthur gaat bij De Hoop nadenken over het geloof. “De eerste keer heb ik van buiten naar binnen gekeken en stelde ik vast: ‘Die christenen zijn eigenlijk best leuk volk.’ Veel begeleiders zijn lieve, warme mensen die veel bagger over zich heen gegooid krijgen in hun werk. Ze kunnen daar doorheen kijken. Ze geven je de tijd om alles te spuien, zodat je daarna weer verder kunt. Ze hadden echt eindeloos geduld. Dat heeft me nieuwsgierig gemaakt. De tweede keer is het geloof van mijzelf geworden. Ik ben christen geworden en in juni 2014 gedoopt.”

Prachtig mooie puzzel
Tijdens zijn eerste verblijf werkte Arthur op de afdeling Media van De Hoop. “Daar heb ik fotografie opgepakt. Ik ben een techneut en fotograferen is iets technisch. Maar fotografie is pas geslaagd als de foto ook emotie oproept. Ik ben ook emotioneel. Ik vind dat een prachtig mooie puzzel.”