Dit jaar viert Cycle for Hope het tienjarig jubileum. Veel van de deelnemers doen ook al heel wat jaren mee. Een van hen is Filip Bakker.
Filip zet zich sinds 2016 in voor de mountainbike marathon van Cycle for Hope, die destijds startte in Beekbergen. De Hoop had daar toen nog locatie Horeb, een woon- en leefgemeenschap voor mannen met een verslaving. Wat begon als meefietsen, ontwikkelde zich tot een heel team van bewoners trainen.
"Trainen vroeg liefde en geduld"
Filip: “We deden in april 2016 voor het eerst mee met de MTB-marathon, als team Apeldoorn. Tijdens de tocht constateerde ik: wij doen mee, de mensen van Horeb helpen ons heel enthousiast en staan 24 uur te juichen, maar zij doen niet mee. Ik ging nadenken: konden we niet een team vormen met cliënten van Horeb? De leiding was enthousiast. Zij peilden of er bewoners waren die mee wilden doen. Dat bleken er 15 te zijn. Ik zei: ‘Dan zijn we in business.’”
Fietsen regelen
Filip ging fietsen regelen. “Niet wetende of dat wel zou lukken,” lacht hij. “Maar de eerste dag dat ik fietsenzaken rondging had ik er al drie, en uit de kerk kreeg ik er nog twee. Ik ben op Horeb begonnen de deelnemers te trainen. Dat vroeg liefde en geduld. Sommigen beginnen en stoppen gelijk weer. Sommigen hadden vroeger wel gefietst, maar MTB is echt iets anders dan op de weg fietsen. Soms fietste ik met een groep van acht, negen man en soms waren het er maar één of twee. Maar er was een vaste groep trouwe fietsers waarmee een band ontstond.”
Groep Horeb
In 2016 was er twee keer een MTB-marathon: na april ook in november. “Toen hebben we met een grote groep van Horeb meegefietst,” vertelt Filip. “Ik had in april de 24-uurstocht gedaan en deed nu de 6 uur, maar vanwege de mannen ben ik ’s nachts toch een paar rondjes gaan fietsen. De reacties waren zo gaaf. Ze riepen: ‘Filip is er, dan rijden we nog een rondje mee.’”
Teleurstelling
Niet alles was even geslaagd. Teleurstelling moet je op de koop toenemen, zegt Filip. “Met een aantal mannen ging het na een tijdje weer helemaal mis. Je bouwt met iemand een band op en dan wordt hij weggestuurd na een terugval. Ik probeerde contact te houden zonder hun problemen over te nemen. Als ze om geld vroegen, zei ik: ‘Aan geld doe ik niet; maar ik wil overal met je gaan eten of koffie drinken.’ Dat hoort bij passie en betrokkenheid: het kan pijn doen. Maar voor sommigen beteken je echt iets.”
"Dat hoort bij passie en betrokkenheid: het kan pijn doen. Maar voor sommigen beteken je echt iets"
Voor cliënten
Cycle for Hope is tien jaar geleden ontstaan om fondsen te werven voor activiteiten voor cliënten die De Hoop heel belangrijk vindt, maar waar geen vergoeding voor is door de zorgverzekeraar. Denk hierbij aan het opdoen van werkervaring of pastorale zorg. Door Cycle for Hope en andere sportieve activiteiten is de afgelopen tien jaar veel geld ingezameld voor cliënten.