Het verhaal van Jane

Van je verslaving afkomen is zwaar. Maar stel je voor dat je intussen ook voor drie kinderen moet zorgen. Dat was bijna twintig jaar geleden de situatie waar Jane* voor stond.

We spreken Jane (49) samen met haar dochter Liza (23), die vijf jaar was toen haar moeder zich liet opnemen. “Mijn man en ik waren verslaafd aan harddrugs,” vertelt Jane. “Toen ik 18 was begon ik daarmee te experimenteren. Daarvoor was ik al aan het blowen en dronk ik veel alcohol.” Terwijl Jane het zegt, huivert Liza. “Ik durf dat niet! Ik zie het wel eens op feestjes, maar ik wil het niet.”

Spannend
Jane vertelt verder: “Toen ik begon met harddrugs waren het de jaren ’80. Drugs waren heel hot. Ik vond het spannend om te gebruiken. Ik dacht dat wij cooler waren dan anderen. Met lsd en peppillen op voelde ik me heel goed. Toen kwam op een gegeven moment de heroïne. Dat is totaal wat anders. Je wordt er heel rustig van. De eerste keer dat ik gebruikte, was ik een halve dag van de wereld. Ik wist dat het heel verslavend was en gebruikte het daarom maar heel sporadisch. Toch raakte ik verslaafd.

Kinderen
Terwijl dit alles gebeurt krijgen Jane en haar man John drie kinderen. Liza is de middelste. Ze heeft twee broers, eentje vijf jaar ouder en eentje vijf jaar jonger. “Ik weet zelf niet meer wat er allemaal gebeurde bij ons thuis,” vertelt Liza, maar voor haar oudere broer is dat anders. Jane: “Hij was de reden dat mijn man en ik wilden afkicken. Hij heeft veel gezien en zei op een gegeven moment dat hij later hetzelfde wilde doen als mijn man en ik.”

Intensief
Jane en haar man komen bij De Hoop omdat een schoonzus hun dat aanraadt. Jane gaat als eerste. Terwijl zij afkickt zorgt haar man voor de kinderen. Na zes weken volgen John en de kinderen. “John trok het helaas niet,” vertelt Jane. “Hij is weggegaan. Pas jaren later is hij afgekickt. Het was erg intensief om met drie kinderen in De Hoop te zijn. Ik vond het lastig dat de medewerkers zich bemoeiden met de opvoeding en me corrigeerden.” Liza vult aan: “Ik vond het wel leuk. Ik ging naar Bambino, het kinderdagverblijf van De Hoop, en mocht meehelpen om voor de baby’s te zorgen. Ik zie nog wel eens de kinderen die toen met hun moeders waren opgenomen.”

Genezen
Ook voor Jane is de tijd bij De Hoop uiteindelijk erg goed. “We hebben de tijd gekregen om te genezen. Mijn geloof is er opgebouwd. Hoe ik nu naar dingen kijk, heb ik bij De Hoop geleerd. In De Hoop ben ik echt in God gaan geloven. Eerst zette ik me wel tegen het geloof af, omdat ik het zo zoet vond, maar toen dacht ik: ‘Als ik alles voor de drugs kan doen, dan kan ik dat ook voor God doen.’ Ik wilde heel dicht bij Hem blijven en wist dat Hij dan de rest zou doen. Vroeger was mijn koning heroïne, nu is Jezus mijn Koning.”

In verband met de privacy zijn de namen in dit artikel gefingeerd. De vrouw op de foto is niet Jane.