“Het is mooi dat je jezelf uiteindelijk overbodig maakt”
“Als psycholoog doe ik veel behandelgesprekken,” zegt Jorian. “We gebruiken daarbij vaak cognitieve gedragstherapie. De drie belangrijkste punten hierbij zijn gedachten, gevoelens en gedrag. We helpen de cliënt om de eerste twee te veranderen, zodat daardoor ook het gedrag verandert. De meeste cliënten op de polikliniek hebben alleen ambulante zorg, maar we doen ook nazorg voor cliënten die opgenomen zijn geweest. Als je alleen thuis bent, zegt niemand dat je niet mag drinken. Dan is het prettig als je je verhaal kunt doen in de polikliniek.”
Het overgrote gedeelte van de cliënten van de polikliniek komen nooit in een kliniek. “Dat is eigenlijk ook de kerntaak van de polikliniek: iemand zo ondersteunen dat hij zelf, met waar mogelijk hulp van zijn eigen omgeving en God, aan een probleem kan werken. Het grootste werk van je behandeling doe je toch thuis. Daar ga je aan de slag met je problemen.”
Jorian doet ook intakes. “Dat is erg bijzonder. Je weet nog niet veel van de cliënt behalve wat in de verwijsbrief van de huisarts staat. Het is voor de cliënt en mijzelf intensief: je ziet iemand voor het eerst en vraagt veel. Het is wel mooi om te merken dat de cliënten vaak een gevoel van erkenning overhouden aan de intake: ze hebben het idee niet alleen te zijn.”
Waarom doet Jorian dit werk? “Het is fijn om mensen te kunnen helpen. Het geeft veel voldoening om ze beter te zien worden. Het is mooi dat je jezelf uiteindelijk overbodig maakt. Bij sommige mensen gaat het heel snel, bij anderen duurt dat veel langer. Voor deze mensen in nood kunnen we een veilige schuilplaats zijn.”
