“Eerst vochten we voor De Kuip; nu zijn we strijders in Christus”
Ruud (43) was een hooligan van Feyenoord en was jarenlang zwaar verslaafd. Totdat hij drie dagen achter elkaar door steeds een andere man werd aangesproken met de boodschap dat God een missie voor hem had.
“Mijn ouders gingen scheiden toen ik 14 was,” vertelt Ruud. “Dat had een grote impact op me. Ik heb eerst een jaar bij mijn moeder gewoond. Ik was een vervelende puber en mijn moeder zette me op straat. Toen heb ik een jaar bij mijn vader gewoond. Hij kreeg een vriendin en gaf me op een dag de huissleutels. Hij zei: ‘Het hele huis is nu voor jou; ik ga bij mijn vriendin wonen.’ Mijn vader was mijn beste vriend. Ik voelde me zo alleen gelaten.”
Feyenoord
Als hij alleen is, zoekt Ruud vrienden op. “Via hen heb ik wiet leren kennen. Ik kwam met hen in het uitgaanscircuit en daar nam ik mijn eerste pilletje. Een aantal jongens ging ook naar Feyenoord. Ik ging mee. De eerste keer in De Kuip was zo’n geweldige ervaring: het gevoel van het stadion, het spektakel, de eenheid, het feest in het supportershome. Ik keek op tegen de hooligans. Iedereen was daar bang van. Ik deed alles om bij ze te horen. Ik deed mee met vechtpartijen en met vechten tegen de ME.”
Verslaafd
Ruud raakt ook verslaafd. “Ik heb tien jaar een relatie gehad. Toen die uitging ben ik zwaar verslaafd geraakt aan cocaïne. Ik kreeg een nieuwe woning en kwam daardoor midden in een crimineel netwerk terecht. Mijn huis werd een doorgeefluik voor drugs en wapens. Ik ben met justitie in aanraking geweest, voor onder andere stelen en geweldpleging.”
Missie
Het gaat door zijn verslaving steeds slechter met Ruud, maar dan gebeurt er iets bijzonders. “Op een dag liep ik buiten in Rotterdam en een man zei tegen me: ‘God heeft een missie met jou.’ Ik dacht: ‘Die man is niet goed.’ De volgende dag liep ik ergens anders, met mijn hondje. Ik kwam een andere man tegen en hij zei precies hetzelfde. Ik dacht: ‘Huh, dat heb ik gisteren toch ook gehoord?’ Op de derde dag liep ik weer ergens anders, en ik kwam weer een man tegen die hetzelfde zei. Ik kreeg het helemaal warm. Ik heb dit verhaal sinds die tijd wel zeker honderd keer verteld, maar het raakt me iedere keer als ik het vertel weer opnieuw.”
Warm bad
De volgende dag komt Ruud een bekende tegen. “Dat was Dennis. Ik kende hem van Feyenoord. Hij zei: ‘Het gaat niet goed met je. Ik ben bekeerd; ga je morgen met me mee naar de kerk?’ Ik wist dat ik moest gaan. De kerk was zo’n warm bad. Er was zo veel liefde. Ik heb mijn leven overgegeven aan de Heer en ben na een jaar gedoopt. Het is toen een tijd goed gegaan, maar het ging ook weer fout. Ik stond met één been in mijn oude leven. Nadat ik gedoopt was, leunde ik achterover en dacht: ‘De rest komt vanzelf.’ Mijn pastor waarschuwde me: ‘Kijk uit, je gaat terugvallen.’ Maar ik was trots en stoer en dacht: Ze zullen mij niet vertellen wat ik moet doen.”
(De tekst loopt door onder de foto.)
"Ik ben op mijn knieën gegaan voor de Heer en vol gas voor herstel gegaan."
Gods handen
Ruud vertelt: “Gods handen waren op me. Ik ben een tijdlang beschermd. Ik wilde naar een vriendin, en ik wist dat er drugs bij haar in huis waren, maar ik dacht: ‘Ik ga toch’. Staat daar opeens de pastor met zijn hond op het fietspad. Hij vroeg: ‘Hé Ruud, je gaat toch niet naar Wendy?’ Ik ging terug naar huis… Ik had besloten dat ik niet meer naar Feyenoord moest gaan, maar ik dacht: ‘Ik ga op tv naar de wedstrijd kijken, bij mijn vriend Ed. Alleen was daar ook bier en coke. Ik was onderweg en toen hing mijn vriend Dennis uit het raam: ‘Hé Ruud, je gaat toch niet naar Ed?’ Ik weer terug… Een derde keer had ik mijn geld verbrast en ik had honger. Ik dacht: ‘Ik ga in de supermarkt eten stelen.’ Ik ging de supermarkt in en stopte een blikje en een opwarmmaaltijd in mijn tas. Ik wilde net weglopen, toen ik Dennis weer tegenkwam, samen met zijn dochtertje. Hij zei: ‘Hé, jij krijgt nog vijf euro van mij.’ Wat ik in mijn tas had gestopt kostte € 4,50… Zo werd mijn vertrouwen opgebouwd. De Heer geeft wat je nodig hebt.”
Fout
Toch gaat het fout met Ruud. “Mijn oude netwerk zocht me op, voor een ‘klusje’ – geld verdienen op een foute manier. Ik zei nee en was daar heel trots op. Drie maanden later overleed mijn moeder. Daarna stonden diezelfde mensen voor de deur, met veel geld van hun klusje. ‘Kom, we gaan een feestje bouwen,’ zeiden ze. Ik ben keihard onderuit gegaan, dagen aan het feesten geweest. Ik zag de dood in de ogen. Ik droomde dat ik mezelf in een doodskist zag liggen. Mijn pastor gaf mij de tekst uit Deuteronomium 30:15: ‘Zie, ik heb u heden het leven en het goede voorgehouden, maar ook de dood en het kwade’.”
De Hoop
Ruud kiest voor verandering. “Ik besloot dat ik naar De Hoop wilde. Ik was daar al eens op een open dag geweest met mijn gemeente. Toen ik hier kwam was ik alweer een paar weken clean. Ik ben op mijn knieën gegaan voor de Heer en vol gas voor herstel gegaan. Het boekje met de christelijke versie van het 12-stappenplan wilde ik gelijk op mijn kamer hebben. Ik heb het in negen weken helemaal gelezen. Ik heb bij iedere stap de Heer betrokken en aan mensen uitleg gevraagd als ik het niet begreep. Ik heb hier geleerd om hulp te vragen. En ik heb de liefde van Christus ervaren bij De Hoop. Ik heb met mijn begeleider Twan veel gebeden en dingen aan het Kruis gespijkerd. Ik heb inzicht gekregen in waar mijn pijn vandaan kwam. Daarna ben ik de Interne Opleidingsschool Ervaringsdeskundigheid gaan volgen. Dit heet tegenwoordig ‘het Ontwikkeltraject’. Ik wil anderen behoeden voor wat ik heb gedaan. En ik ben trouwens niet de enige hooligan die bekeerd is. We zitten in verschillende kerken en houden contact via een groepsapp die we ‘Het Legioen van God’ noemen. Eerst vochten we voor De Kuip; nu zijn we strijders in Christus!”